A policía de Oregón atopa unha parella de cadáveres no interior dunhanave industrial abandonada. O home negro está axeonllado no chancolocando as últimas novidades en primeira liña da manta. Nelson, ografiteiro, preparou nun muro da marxe esquerda do río unha versiónmanga do retrato de Laura, a moza que practica tres horas semanais dekung-fu. Anxela confésalle a Marga que non quere nada que lle recordea Xaime, desexa que desapareza da súa cabeza, matar os seus recordos.O taxista sorpréndese cando le o texto que os dous homes sen teitoescribiron no seu cartón: «o rumor da melancolía é o son dunhaorquestra ao lonxe.» Dime algo sucio de Diego Ameixeiras é unha novela de intriga que pretende desvelar o misterio que une as vidas cruzadas de persoas moi diversas, que buscan atopar un anaco de esperanzanalgunha das fendas da cidade cero. Escrita cunha prosa áxil edirecta, amosando unha eficacia narrativa extraordinaria, esta cuartanovela confirma a madurez literaria de Diego Ameixeiras, un dosautores máis orixinais e valiosos da narrativa galega do século XXI.
A policía de Oregón atopa unha parella de cadáveres no interior dunha nave industrial abandonada. O home negro está axeonllado no chan colocando as últimas novidades en primeira liña da manta. Nelson, o grafiteiro, preparou nun muro da marxe esquerda do río unha versión manga do retrato de Laura, a moza que practica tres horas semanais de kung-fu. Ánxela confésalle a Marga que non quere nada que lle recorde a Xaime, desexa que desapareza da súa cabeza, matar os seus recordos. O taxista sorpréndese cando le o texto que os dous homes sen teito escribiron no seu cartón: «o rumor da melancolía é o son dunha orquestra ao lonxe.»
Dime algo sucio de Diego Ameixeiras é unha novela de intriga que pretende desvelar o misterio que une as vidas cruzadas de persoas moi diversas, que buscan atopar un anaco de esperanza nalgunha das fendas da cidade cero. Escrita cunha prosa áxil e directa, amosando unha eficacia narrativa extraordinaria, esta cuarta novela confirma a madurez literaria de Diego Ameixeiras, un dos autores máis orixinais e valiosos da narrativa galega do século XXI.
